Bron: #Dwars door de buurt – editie 220
Even is er een ouderwetse winter met sneeuwduinen van een meter hoog en kan er sinds vele jaren op de ringvaart geschaatst worden. De zon schijnt volop en terwijl het bijna windstil is, bloeit de gele kornoelje.
De kwaliteit van het ijs was door sneeuw en wind belabberd en veertigduizend mensen over het hele land, komen in het ziekenhuis terecht. We hebben het nodig om de vrijheid van buiten na een jaar corona weer even te kunnen voelen, al is het op veilige afstand van elkaar.
Zuiderwind
Na krap een week met ijs waarop geschaatst kan worden, draait de wind naar het zuiden. Er volgen zes dagen met temperaturen die boven de vijftien graden uitkomen, wat ongekend is. De eerste hommel en een Atalanta vlinder laten zich een paar keer op het terras zien.
Op die zuidelijke stroming komen de ooievaars vroeger terug dan normaal en op 27 februari paren ze terwijl de winterakoniet onder hun nest bloeit, wat heel laat is.
De merel begint om half zes in de ochtend met melodietjes die bij goed weer meer dan een uur duren. Het eksterpaar is in januari begonnen met het aanslepen van twijgen en na de vorstperiode gaan ze verder met vlechten aan hun overdekte bouwwerk. Van binnen wordt het nest bekleed met aarde, twijgjes en mos. De ronde vliegopening wordt beveiligd door stekelplanten, hulst of braam, zodat hun grote neef en concurrent, de kraai, eieren of jongen straks niet gaat jatten. Een blauwe reiger heeft het voorjaar niet gehaald. In de sloot tegenover de Spar ligt het door ratten, kraaien en eksters aangevreten lijk.
De zeven Nijlganzen die vlak voor kerst geboren zijn hebben nachten met tien graden vorst overleefd evenals de ijsvogel die twee weken geen visje heeft kunnen vangen. Zijn azuurblauwe veren weerkaatsen als een diamant het zonlicht wanneer hij aan het jagen is boven de sloot die langs Nieuwe Levenskracht loopt.
De twee scholeksters zijn op tijd terug en maken met hun opvallende roep duidelijk dat het grint op het dak van Fortius de plek is, waar ze al jaren hun eieren leggen en dat ook dit jaar van plan zijn.
Witbrood maakt geil
Twintig jaar geleden, toen Science Park nog voor een groot deel drassige natuurpolder was en de voetbalvelden uit natuurgras bestonden, leefden hier tien koppels scholeksters.
Afname geldt ook voor de buizerd. Voor de verbreding van de ring zijn vele bomen en een dertigtal tuinen van Nieuwe Levenskracht opgeofferd en werd de grote plas aan het Voorlandpad gedempt. Toen leefden er drie buizerd stellen en nu nog slechts één.
De zwanen zijn terug op de plek waar ze al jaren nestelen en in de gracht tussen Voorlandpad en Middenmeerpad wordt een wilde eend tijdens een gangbang verkracht door vijf woerden, maar weet daarbij de kop boven water te houden. Witbrood schijnt woerden geil te maken. Voor hetzelfde geld was ze verzopen.
Troost
De stad rukt op, de natuur komt steeds meer in het gedrang en ligt bezaaid met petflessen, bierflesjes, energiedrank-blikjes, plastictassen, bekers, weed-zakjes, ballonnen, lachgascilinders en mondkapjes.
Met de insectenstand gaat het niet goed en daarom zijn de grasvelden voor onze flats omgeploegd en ingezaaid met bloemen die insecten en vlinders van voedsel voorzien, zodat die weer geconsumeerd kunnen worden door vogels en vleermuizen.
Het voorjaar is begonnen en nieuw leven dient zich aan. Gelukkig is er natuur waar je je in deze stille tijd bevrijd kan voelen en waar je in alle jaargetijden kunt wandelen en genieten van een bloem, hoe klein ook. Wandelen in de natuur kan troostend zijn.
Maar… kan die natuur niet wat schoner gehouden worden? #
Dick Feenstra
Geef een reactie