Bron: (gedeelte) Het Parool
Er is weinig meer van terug te vinden. Neem de kelder op de Linnaeusstraat. Naar verluidt zou deze zware stalen deur ooit kunnen hebben gediend als toegang tot een tunnel die helemaal doorliep tot het Muiderpoortstation. Maar niemand die het weet.
Het is een trapje af en dan daar, aan je linkerhand, net voorbij de lunchruimte van de medewerkers van Lowie Kopie op de Linnaeusstraat, bevindt zich de toegang tot iets dat in een ver verleden een schuilkelder is geweest. Een stalen deur, een meter in het vierkant en met een onhandig hoge drempel, leidt naar een kleine ruimte met betonnen muren.
Ooit was de deur hermetisch afsluitbaar, maar nu zijn overal kieren zichtbaar. Op de grond ligt staal zo verroest dat het bijna vloeibaar is, de lucht is bedompt. De ruimte is klein, het lijkt erop dat de rest van de schuilkelder is afgesloten met beton. Terwijl hier ooit, voor zover bekend, plek moet zijn geweest voor ongeveer honderd mensen. Ze konden hier schuilen in het geval dat de Koude Oorlog zou uitmonden in een gloeiend hete.
Geef een reactie