Bron: #Dwars door de buurt – editie 211
‘Weten jullie wat Sabi betekent?’ vraagt de medewerkster van het Tropenmuseum. Er zitten genoeg Surinaamse kinderen op de tribune, dus de vingers schieten omhoog. ‘Kennen. Sabi Suriname betekent Ken Suriname!’ roept een meisje. Veel families willen mee naar de nieuwe kindertentoonstelling. Helaas hebben de meesten niet gereserveerd. Ze moeten afwachten of er een plekje vrij komt.
Uiteindelijk kan iedereen mee. Opluchting alom. We volgen de medewerkster de lift in, naar het depot, zeven verdiepingen naar beneden. Achter het raampje in de muur zoeven de verdiepingen voorbij. Als de lift stil staat, gaan we er door de zijdeur uit. Spoiler: de lift is niet echt. En het Tropenmuseum heeft geen zeven verdiepingen onder de grond.
Toverstokjes
We staan in het Suriname-depot. In een krat ligt een ijzeren bal uit Suriname. Vroeger werden slaven met hun enkel hieraan gekluisterd, zodat ze niet weg konden lopen. Een flinke knul probeert de bal op te tillen maar hij komt geen millimeter omhoog. Met die aan je voet rende je inderdaad niet snel weg. ‘Nu mogen jullie rond kijken in het depot. Als jullie nieuwsgierig genoeg zijn, krijgen jullie toegang tot de Wereld achter de Dingen.’ Als iedereen heel nieuwsgierig in de vitrines van het depot staat te turen, beweegt plotseling de wand. De weg naar de Wereld achter de Dingen is open.
In de Wereld achter de Dingen worden we verwelkomd met een introductie over de Surinaamse geschiedenis en de verschillende culturen die in Suriname wonen. Daarna krijgt iedereen een toverstokje. Dat hoort bij de route die je gaat volgen. Er zijn vier routes. Als je ze alle vier een keer bezocht hebt, wordt je ‘Matie van Suriname’ en mag je meedraaien met het Sabi Suriname team. Overal in de tentoonstelling vind je gekleurde fernandesblikjes waar je met je toverstokje tegen kunt tikken voor meer informatie. De kleintjes, onder de zes jaar krijgen een eigen route met kleine kamertjes waar de spin Anansi ze verhalen, tori’s, vertelt. Wegwijzers wijzen de weg naar Fesa Strati, Tori Oso, Toko Ons Belang, waar je Surinaamse ingredienten voor een gerecht kunt verzamelen, Anansi Oso…
In de lift
Wij gaan een workshop volgen in Studio Dansi. Een dame gaat ons wat leren over inheemse dans en muziek. De kinderen nemen plaats op lage, houten krukjes. De wanden hangen vol met instrumenten uit Suriname. De dame zingt een liedje voor over een slinger-aap en een kikker. De kinderen doen de bewegingen van de dieren na. De groep wordt in tweeën gedeeld, de ene helft mag het liedje begeleiden met een maraca gemaakt van een kalebas, de andere helft mag een vrolijk gekleurde, omslagdoek om en dansen.
Veel te snel is het weer tijd om te gaan. In de middag is Sabi Suriname alleen toegankelijk voor kinderen. Verboden toegang voor ouders dus. Een vrouw klampt angstig een medewerker aan. ‘Is er geen trap naar boven? Ik durf niet in de lift!’ De medewerker schudt zijn hoofd. ‘Mevrouw, u zit gewoon op de begane grond. Als u door de deur gaat waardoor u de lift binnen bent gekomen, staat u weer in de centrale hal.’ Maar de vrouw gelooft hem niet. Uiteindelijk neemt de man haar mee. ‘We hebben minimaal één keer per dag mensen die bang zijn om de lift in te gaan,’ vertelt een medewerkster onderweg ‘naar boven’.
Sabi Suriname is nog te bezoeken tot en met 1 maart 2023. Elke zaterdag en zondag en dagelijks tijdens de schoolvakanties kun je kiezen tussen de Juniortour voor kinderen van 6 tot 12 jaar of de Familietour. Tip: vergeet niet vóór je bezoek aan het museum een plaatsje te reserveren. #
Melissa Plomp
Geef een reactie