Interview met Jan van Café-Koffiehuis de Toverbal

januari 2025
Auteur: Thiandi Grooff (34 jaar), woonachtig in Amsterdam

Ik wandel veel door de buurt en ga graag buurtcentra, cafés en winkels in vooren praatje. En als ik dan langs het koffiehuis de Toverbal in de Sumatrastraat loop, is het er altijd erg aanlokkelijk om te stoppen. De bezoekers op het terras nodigen mij uit om erbij te komen zitten voor een drankje en een kletsje. We vragen elkaar hoe het gaat.

Binnen staan een paar tafels met stoelen. Ze hebben ruimte voor rolstoelers gehouden door aan de raamkant alleen een lange bank langs het raam te zetten en het daarvóór leeg te houden. Werkende mensen en buurtbewoners komen al 40 jaar hier voor hun koffie en de lunch. Eigenaar Jan maakt heerlijke broodjes en pannenkoeken en serveert thuisgemaakte soep. Smullen maar. In het café komen mensen van allerlei kleur, leeftijd en met of zonder handicap. Echt iedereen wordt welkom geheten.

Met recht is het een parel van de Indische buurt en wil ik uitbater Jan in mijn serie ‘Pareltjes van de Indische Buurt’ als eerste interviewen.
Jan is druk bezig de gehaktballen te draaien en broodjes te smeren. Ik vraag of hij tijd heeft en leg Jan uit wat ik kom doen.

Thiandi: “Ik vind de Toverbal een parel omdat iedereen me accepteert zoals ik ben en mij groet en een praatje maakt met mij. Niemand kijkt me raar aan omdat ik niet kan praten”.
Jan: “Oh een pareltje van de Indische Buurt? Leuk om te horen” .
Thiandi: “Heb je altijd deze kroeg gehad”?
Jan: “Bijna 40 jaar Sinds 1985. In maart dit jaar dus 40 jaar. Ik hoorde via via dat het te koop stond voor overname. Zodoende”.
Thiandi: “Waar komt de naam vandaan”?
Jan: “Vroeger hadden alle busjes voor minder-validen een bijnaam, zoals Speeltuin, de Toverbal, daar komt die naam vandaan”.
Thiandi: “Wat vind je leuk aan je kroeg”.
Jan: “Dat er allerlei verschillende mensen komen, om te praten of als ze ziek zijn. Van alles wat. Alle kleuren komen binnen”.
Thiandi: “Zou je iets willen veranderen”?
Jan: “Nee, helemaal niks of zo. Het is zo een beetje een buurtgebeuren”.
Thiandi: “Kan je leuke anekdotes vertellen”?
Jan: “Dat kan ik wel maar het zijn er zoveel. Van zoveel verschillende mensen. Van alles wat”.

Als een goede kroegbaas roddelt hij niet.

Thiandi: “Heeft u in de familie mensen met een handicap? Ik vraag dat omdat u zo normaal doet tegen mij”. (Ik heb een gecompliceerde handicap en kan niet praten, wel schrijven)
Jan: “Oh normaal. Ja. Ik ken wel meer andere mensen met een handicap/beperking, of zo. Niet in eigen familie, maar mensen komen soms door ziekte of een ongeval in een rolstoel terecht en dan blijf ik ze natuurlijk zien als gewone mensen, hoor. Ze zien er allemaal hetzelfde uit, het zijn allemaal zoogdieren”.
Thiandi: “Wilt u nog wat kwijt”?
Jan: “Nee hoor”. En hij draait zich alweer om, om nog meer handen te schudden en nieuwe gasten een mooi Nieuwjaar te wensen.