Bron: #Dwars door de buurt – editie 209
Bij taalschool NedLes aan de Derde Oosterparkstraat, is het een komen en gaan van expats, vluchtelingen en liefdesmigranten. Ze hebben één doel: Nederlands leren.
De Nederlandse taal is voor anderstaligen niet makkelijk. Neem bijvoorbeeld de zin ‘Berg je spullen op in je tas.’ Als anderstalige begin je in het woordenboek vlijtig te zoeken bij het woordje ‘berg’. Dan loop je dus helemaal vast. De Nederlandse taal kent nogal veel van dergelijke werkwoorden die zich in een zin opsplitsen, zoals opbergen. En dan die onregelmatige werkwoorden. Dat zijn er maar liefst 150. Vooral voor dingen die heel vaak voorkomen; denk aan ‘kopen’, ‘lopen’, ‘slapen’ en ‘eten’. Ga er maar aan staan als je net uit Jemen, Iran of Zuid-Korea komt. Dan zit er niks anders op dan de verleden tijden ‘kochten, ‘liepen’, ‘sliepen’ en ‘aten’ in je koppie te stampen.
Juiste groepje
Wat helpt is veel oefenen met elkaar. Dat gebeurt dan ook bij NedLes. In groepjes van maximaal 10 deelnemers ligt de nadruk op conversatie. Tijdens de lessen doen cursisten dingen die ze niet thuis kunnen doen, is één van de principes van NedLes. Na een intake-gesprek wordt de deelnemer in het juiste groepje geplaatst. Ieder start- en eindniveau is mogelijk. Er bestaan ook gespecialiseerde groepen voor het geval je als anderstalige in bijvoorbeeld de gezondheidszorg wilt gaan werken. Oprichter en directeur van NedLes is Annelies Braams. Bij de start in 2008 werkte ze nog vanuit huis. Maar de toestroom van expats en vluchtelingen was zó groot dat NedLes inmiddels is gevestigd in een bedrijfspand aan de Derde Oosterparkstraat. Tegenwoordig werken er meer dan 50 docenten en andere medewerkers. NedLes heeft een keurmerk op grond waarvan vluchtelingen hun lening bij de overheid kunnen gebruiken voor het betalen van de lesgelden.
Argumenten gebruiken
De beweegreden van Annelies Braams? “Ik vind het leuk om mensen wat te leren. Bovendien vind ik het leuk om na te denken over hoe mensen effectief leren – ervoor zorgen dat het beklijft.” Bij de start van NedLes dacht ze nog dat het niet uitmaakt waar je vandaan komt en of je expat of vluchteling bent. Iedereen komt hier om de Nederlandse taal te leren. Daar is ze wel van teruggekomen. Voor een Italiaan of een Duitser is het toch een stuk eenvoudiger om onze taal onder de knie te krijgen dan voor iemand uit een Arabisch land. Bovendien brengen vluchtelingen hun zorgen en trauma’s met zich mee; ze zijn niet voor niets gevlucht. Slecht slapen en matige concentratie tijdens de les komt geregeld voor. “Daar hebben we alle begrip voor. Tegelijkertijd zeg ik ook: je zult de taal moeten leren, en dat lukt niet als je daar niets voor doet.” Daar komt nog bij dat vluchtelingen, vanuit hun culturele achtergrond, soms niet gewend zijn om bepaalde huiswerkopdrachten te doen. Braams: “Ik herinner me een opdracht om de argumenten voor en tegen te verzamelen bij de stelling dat de werkgever voor de kosten moet opdraaien als de werknemers tijdens het sporten in z’n privétijd een ongeluk krijgt. Daar kwamen ze niet uit. Zo’n manier van argumenteren en discussiëren waren ze niet gewend.”
Zingen met accordeon
De hamvraag: hoe leer je het beste Nederlands? Annelies: “Door veel te praten. Door niet bang te zijn om fouten te maken. Vandaar dat we altijd in kleine groepen werken. We halen alles uit de kast: spelletjes, quizjes, noem maar op.” Een keer per maand organiseert Annelies voor haar cursisten een gezellige avond in een kroeg in de binnenstad. Dan worden er, met begeleiding van een accordeon, Nederlandse liedjes gezongen. Je hoort vaak dat je je met Engels ook een eind kan redden in Amsterdam. Annelies Braams: “Ja, in de omgeving van het Leidseplein geldt dat zo. Maar op het moment dat je echt deel wilt uitmaken van de Nederlandse samenleving en je wilt hier kinderen grootbrengen, dan zou ik toch Nederlands leren.” #
Wim Crezee
Geef een reactie