Tekst: Wim de Waal (1941)
In 1984 werd de Bonifatiuskerk op het Kastanjeplein gesloopt. In 1886 werd de kerk ingewijd. 100 Jaar was de kerk het symbool van de overwegend katholieke Oosterparkbuurt. Het einde van een tijdperk. Wim de Waal haalt herinneringen op en maakte prachtige foto’s van dit trieste gebeuren.
Al ben je niet gelovig toch doet het pijn als je weet dat de prachtige Bonifatiuskerk gesloopt wordt. “Hoezo ?” zal men denken. Nu, dat zit als volgt.
Je zit 6 leerjaren op de Linnaeusschool en voetbalt in het speelkwartier op het Kastanjeplein met uitzicht op de kerk waarvan de torenklok aangaf hoeveel tijd je nog had om de voetbalmatch te winnen of te verliezen. Voetbalmaatjes uit die tijd zoals Roeltje Muller Rinus Servais, Peter Homan, Jan Raap, Adrie Brans, Rijk Hillebrand. Cor Vrolijk, Hans de Man, Tommy Floor Tonny Pronk, Hans Bonneveld en Harry Wouters vergeet je nooit na ongeveer 60 jaar.
Uit deze jongens zijn goede voetballers voortgekomen. Diversen hebben het 1e elftal van hun vereniging bereikt. Met als uitschieter Tonny Pronk (Ajax en het Nederlands elftal).
Voordat de kerk werd gesloopt is er nog een veiling geweest. Een zielige vertoning waar ik ben gaan kijken. Toen de kerk voor de helft was gesloopt heb ik met toestemming de toren nog beklommen. Van daaruit heb ik bijgaande foto’s gemaakt. Ik vind het nog steeds jammer dat hij er niet meer staat.
Mijn opa, (geboren 1863) Leonardus Johannes De Pater was hier dirigent van het koor, ik denk zo rond 1895, hij was daar vlakbij hoofd van een school, mijn vader is in die school opgegroeid, totaal 9 kinderen, 1 meteen overleden. Mijn opa kwam op 13 jarige leeftijd vanuit Schagen naar Amsterdam om te studeren.
Jaren 50 met katholieke vriendjes vaak de zondag mis bijgewoond. Er was ook in de tweede Oosterparkstraat een soort jongeren sociëteit waar je kon tafeltennissen, figuurzagen, sjoelen etc dat aan de kerk gelieerd was.
Eeuwig zonde. Ik zag de daken van de kerk langzaam wit worden bij sneeuwval. Een fascinerend schouwspel vanuit de schoolbanken in de Linnaeusschool.
Heb mijn lagere schooltijd daar doorgebracht.op sint barbara in de jaren 50
Frans Lemkes
Heb daar mijn hele jeugd doorgebracht omdat mijn vader koster was in deze kerk.
Rob van den Ende
Daar ooit misdienaar in opleiding geweest, totdat ik kelk met wijn liet vallen…. die jurk zat niet lekker…. het was niet mijn roeping zei de priester…..
Wel op mijn vingers leren fluiten tijdens een mis….
Prachtkerk
Heel mooi dat u de sloop van de St. Bonifatiuskerk hebt vastgelegd! Vlakbij deze kerk ben ik geboren, in het OLVG. Toch heb ik de kerk net niet meer bewust meegemaakt.
Het altaar wordt geveild – 23 maart 1983
40 jaar geleden op de veiling van de Bon kochten mijn man en ik 2 glas in lood ramen. Jaren lang onder bed gelegen.
Afgelopen week hebben wij 1 van de 2 ramen afgegeven aan het Museum Onze Lieve Heer op Solder.
Van het andere raam genieten wij iedere dag . Staat voor ons raam.
grada lases
Prachtige foto’s met veel herinneringen
Ik heb daar op de Barbaraschool gezeten en ging daar ook altijd naar de kerk
En toen naar de intens christelijke patrimonium. Zal een wereld van verschil geweest zijn
Bedankt voor de foto’s, Wim. Ik heb hier een groot deel van mijn jeugd doorgebracht.
jij als misdienaar,Bernhard. Mijn vader Johan Buijs als koster, samen met Jan Lemkes
Op mijn zolderkamertje in de Linnaeusstraat wist ik altijd hoe laat het was. Ik woonde daar van 1955 tot 1965. Deed mijn plechtige Communie in deze kerk in 1957. Elke zondag naar de kerk. Ook in mijn puberteit.
Pastoor Pronk, kapelaan Kaandorp, kapelaan Bon o.a.
Het koor waarin mijn broer zong o.l.v. de heer Schuurman.
In tien jaar van schooljongen naar volwassenheid.
Bijzonder waren de nachtmissen met Kerst
Had dan tenminste de toren laten staan. stond in perspectief met de middenweg.