Bron: #Dwars door de buurt – editie 232
Leerlingen die naar scholen voor speciaal onderwijs gaan zijn afhankelijk van de busjes die hen komen ophalen. Begin dit jaar waren er grote problemen omdat er niet genoeg chauffeurs waren. De firma Munckhof regelt het vervoer voor de gemeente en hoopt op voldoende chauffeurs in deeltijd om dit schooljaar ook bij tegenvallers alle leerlingen op tijd te laten komen.
ip staat om zeven uur in de ochtend al met zijn rugzak klaar bij de voordeur. In zijn pyjama. Hij gaat voor het eerst naar het voortgezet speciaal onderwijs en hij is enthousiast. Zijn moeder haalt hem terug. Eerst wassen, aankleden, eten, tanden poetsen en boterham mee. Om half negen is het busje er nog niet. Jip mist de eerste kennismaking en de uitleg van wat ze die dag gaan doen.
Auto’s genoeg
De firma Munckhof verzorgt het leerlingenvervoer voor het speciaal onderwijs en Bas de Smit legt uit: ‘In coronatijd was het stil en keken veel werknemers om naar ander werk. Begin dit jaar hadden we auto’s genoeg, maar chauffeurs… Sommige chauffeurs hebben toen dubbele routes moeten rijden en leerlingen moesten lang wachten voor ze werden opgehaald. We laten niemand thuis staan. Daarvoor hebben we wel voldoende chauffeurs nodig.’
Op 18 november staakte een deel van de chauffeurs in het leerlingenvervoer. ‘Echt, ook wij vonden de staking spijtig. Iedereen hoopt op een snelle oplossing en een goede CAO om het bijzondere beroep van chauffeur in het leerlingenvervoer aantrekkelijker te maken.’
Planning
Op de Van Koetsveldschool in de Watergraafsmeer hoefde Jip nooit met het busje. Maar bij het speciaal voortgezet onderwijs komt de schaarste aan chauffeurs slecht uit. Die scholen staan niet in Oost. Schiet Munckhof tekort in de planning? De Smit legt uit: ‘Midden in de zomervakantie vergaren we alle mogelijke informatie over hoeveel leerlingen er waarheen vervoerd moeten worden. Dan plannen we de routes en delen de chauffeurs in. Maar ondertussen staat de wereld niet stil. Er komen altijd daarna nog leerlingen bij, of gaan eraf, of ze worden niet doorgegeven, of men weet het nog niet.’
Jouw hummeltje
Een van de kunstgrepen is het inschakelen van chauffeurs die anders bijvoorbeeld ouderen met rollators vervoeren. Maar dat is heel wat anders dan dit. Het ene kind kan geen geschreeuw verdragen, het andere kan niet stil zijn; de ene moet altijd een vaste plek in de bus hebben, de andere heeft een korte route nodig om zowel thuis als op school de juiste medicatie te krijgen.
Bas de Smit vertelt dat de chauffeurs in het begin van het schooljaar altijd eerst kennis komen maken bij de ouders thuis aan de keukentafel. ‘Je vertrouwt jouw hummeltje wel toe aan een wildvreemde. Natuurlijk wil je weten wie dat is en vertellen over jouw kind.’
Levenservaring
De ouders en kinderen hechten aan hun vaste chauffeur; een vertrouwd iemand die hen ook kent en waar ze op kunnen rekenen. Om die rol goed te kunnen vervullen, leidt Munckhof de chauffeurs op. Natuurlijk voor een taxipas maar ook in de omgang met de kinderen. ‘Een chauffeur bij ons is ook gespreksleider, sociaal werker en scheidsrechter. Het is enorm zinvol werk voor iedereen die graag in deeltijd actief wil zijn. Wij staan daarom zeker ook open voor sollicitaties van vitale mensen met levenservaring die nu bijvoorbeeld met pensioen zijn.’ #
Anneke Hesp
Carin te Hoonte zegt
Uit ervaring kan ik bevestigen hoe belangrijk het AOV, vervoer van kinderen, is om gewoon mee te draaien in onze maatschappij. Dank aan Munckhof, RMC en andere aanbieders 💓