Bron: #Dwars door de buurt – editie 247
Ray Pettinga woont al een groot deel van zijn leven in de De Wetbuurt, een buurt in Watergraafsmeer. ‘Mijn jeugd was heel leuk,’ zegt Ray, ‘Gezellig was het hier, met veel mogelijkheden voor kinderen om te spelen.’ Wat veranderde er in de loop van de jaren in zijn oude buurt?
Ray Pettinga werd geboren in 1966 en kwam, nog maar een paar maanden oud, met zijn ouders, broer en zus in de Wetbuurt te wonen. Het gezin verhuisde vaak, maar meestal wel in dezelfde buurt. Ray: ‘Ik ging naar de Van Riebeeckschool, een openbare school met grandioze docenten. Waar nu het Hoekhuis staat, was een gymzaal. De speeltuin was in de Fahrenheitstraat, later is die verplaatst. Er werden heel veel activiteiten georganiseerd’
Weinig voorzieningen
Ray heeft jaren gewerkt bij defensie op verschillende plaatsen in de wereld. Hij kreeg een ongeluk waardoor hij arbeidsongeschikt werd verklaard. Hij woont nu met plezier op de Von Liebigweg, in de buurt waar hij zijn jeugd doorbracht. De laagbouw maakt dat veel mensen elkaar kennen.
Er is echter ook veel veranderd sinds zijn jeugd. Zo zijn er zijn tegenwoordig veel minder voorzieningen: ‘Veel kleine winkels zijn verdwenen zoals banketbakker Wolmerstedt en kruidenier Kransstauber. Vroeger was er ook een slager die Vis heette. De bloemenkiosk is ook al een tijdje dicht.’
Ook wordt er volgens Ray niet vaak genoeg schoongemaakt: ‘Als dat wel kan in de wijk waar het Ajax-stadion heeft gestaan, waarom dan niet in Amsteldorp en de De Wetbuurt? De natuur zijn gang laten gaan inclusief het onkruid heeft tot gevolg dat er niet alleen meer ratten en muizen zijn, maar ook teken in de bosschages. Een groene wijk vergt meer onderhoud.’
Ray: ‘Ook reizen met het ov wordt steeds moeilijker als je niet meer zo mobiel bent. De liften op de stations zijn heel vaak defect. Een ov-chipkaart opwaarderen kan niet meer op het Amstelstation en als je vraagt waar het wel kan, weet niemand dat en moet je betalen met je telefoon.’
Buurthuis
Basisschool ‘de Rivieren’ staat nu leeg. Ray vraagt zich af of het niet mogelijk is daar een nieuw buurthuis van te maken in de plaats van het Hoekhuis, zodat er activiteiten kunnen worden georganiseerd voor alle bewoners, inclusief bewoners met een beperking. Ray: ‘Een mooi clubgebouw is er niet meer. Veel activiteiten zijn verdwenen. De wachttijden van de muziekschool op de Spaklerweg zijn erg lang, twee tot drie jaar.’ Het gebouw is er geschikt voor. Er is ruimte genoeg en het is gerenoveerd. Het gerenoveerde gebouw is er geschikt voor. Er is ruimte genoeg. De school is een monument en wordt dus niet gesloopt. Er is nog niet bekend wat ermee gebeurt. #
De De Wetbuurt dankt zijn naam aan de vroegere Christiaan de Wetstraat. In 1921 werd Watergraafsmeer geannexeerd door de gemeente Amsterdam. Verschillende straten kregen een andere naam, omdat Amsterdam al straten had met dezelfde namen. De Christiaan de Wetstraat werd Fahrenheitstraat. De wijk grenst aan een ander deel, Tuindorp Amsteldorp. In de volksmond wordt de hele wijk bij het Amstelstation ook wel Amsteldorp genoemd.
Ank Engel
Geef een reactie